پارگی تاندون آشیل ، علائم و درمان آن

پارگی تاندون آشیل ، علائم و درمان آن

آسیب و پارگی تاندون آشیل ممکن است برای هر کسی (ورزشکار و غیر ورزشکار) اتفاق بیفتد. مهم است که از علائم آن آگاه باشید و آنها را درمان کنید. آسیب تاندون آشیل می تواند خفیف یا شدید باشد. اما در همه موارد باید جدی گرفته شود تا آسیب تسریع نشود.تا پایان مقاله پارگی تاندون آشیل ، علائم و درمان آن با پامیشا همراه باشید؛ زیرا ما همه چیز را در مورد پارگی تاندون آشیل به شما خواهیم گفت.

تاندون آشیل چیست؟ و کارآیی آن کدامست؟

تاندون آشیل بزرگترین تاندون بدن شماست. تاندون مانند طناب بلند و ضخیمی است که ماهیچه را به استخوان متصل می کند و تاندون آشیل طنابی است که از استخوان پاشنه به عضلات ساق پا کشیده می شود.

با لمس آن می توانید آن را حس کنید. در پشت پا و بالای پاشنه یک بافت ضخیم به نام تاندون آشیل وجود دارد.و به شما این امکان را می دهد که انگشتان پا را به سمت زمین بگیرید یا آنها را بالا بیاورید.

انواع آسیب های تاندون آشیل

آسیب تاندون آشیل می تواند خفیف یا متوسط ​​باشد و ممکن است درد، سوزش یا سفتی در آن قسمت از پای خود احساس کنید. اگر درد شدید باشد، تاندون آشیل ممکن است به طور جزئی یا کامل پاره شود.

تاندونیت آشیل : نوع دیگری از آسیب است که در آن تاندون ملتهب می شود.

به طور کلی دو نوع آسیب در تاندون آشیل متداول هست :

پارگی حاد

پارگی کامل یا جزئی زمانی رخ می دهد که تاندون بیش از ظرفیت خود کشیده شود.

تاندینوپاتی آشیل

این یک بیماری مزمن (طولانی مدت) است که باعث ضعف و آتروفی تاندون آشیل به دلیل پارگی های کوچک متعدد (تاندونیت) می شود.

علائم پارگی تاندون آشیل

بارزترین علامت آسیب تاندون، درد در بالای پاشنه پا است، به خصوص زمانی که مچ پا خود را کش می دهید یا روی انگشتان پا می ایستید. درد ممکن است خفیف باشد و با گذشت زمان بهبود یابد یا بدتر شود. اگر تاندون پاره شود، درد فوری است و ممکن است علائم زیر را تجربه کنید:

• حساسیت، تورم و سفتی ناحیه
• شات یا صدایی شنیده است
• کبودی و تورم
• مشکل در حرکت و هل دادن انگشتان پا در حین راه رفتن
• ضعف یا سفتی در پشت پاشنه (سفتی ممکن است در صبح بیشتر محسوس باشد و ممکن است با گرم شدن تاندون بعد از ورزش بهبود یابد)

چه عواملی در پارگی تاندون آشیل نقش دارند؟

معمولاً این اتفاق زمانی می افتد که فرد خیلی سریع حرکت کند یا ناگهان بچرخد. پارگی تاندون آشیل در ورزش های زیر رایج است:

• دویدن نامناسب
• ژیمناستیک
• رقص
• فوتبال
• بسکتبال
• بسکتبال
• تنیس
• والیبال

این آسیب‌ها زمانی اتفاق می‌افتند که به‌طور ناگهانی شروع به حرکت کرده و به جای توقف، در حین راه رفتن پای خود را بلند کنید. به عنوان مثال، یک دونده سرعت ممکن است در شروع مسابقه در حالی که از خط شروع برای دوی سرعت حرکت می کند، تاندون آشیل خود را پاره کند.

علاوه بر ورزش، چه عواملی در پارگی تاندون آشیل نقش دارند؟

در بیشتر موارد، حرکت ناگهانی می تواند برای عضله بسیار دردناک باشد. تاندون آشیل نیز می تواند پاره شود اگر با فعالیت شدید آن را فشار دهید. به این آسیب ها آسیب های فشاری تکراری می گویند. برای متحمل شدن چنین آسیبی لازم نیست ورزشکار باشید. اگر وارد سوراخی شوید یا از بلندی سقوط کنید، تاندون آشیل پاره می‌شود.

عوامل مهم موثر بر پارگی تاندون آشیل عبارتند از:

1- سن و جنسیت:

مردان 5 برابر بیشتر از زنان در معرض پارگی تاندون آشیل هستند و اکثر افرادی که دچار این آسیب می شوند بین 30 تا 40 سال سن دارند.

2- تزریق استروئید:

گاهی پزشکان برای کاهش درد و التهاب، استروئید را به مفصل مچ پا تزریق می کنند. اما این دارو می تواند تاندون های مجاور را ضعیف کرده و منجر به پارگی تاندون آشیل شود.

3- آنتی بیوتیک های خاص:

آنتی بیوتیک های فلوروکینولون، مانند سیپروفلوکساسین (سیپرو) یا لووفلوکساسین (لواکین)، خطر پارگی تاندون آشیل را افزایش می دهند.

4- چاقی :

اضافه وزن باعث افزایش فشار روی تاندون ها می شود.

عوامل موثر بر آسیب آشیل

این موارد می تواند خطر آسیب تاندون آشیل را افزایش دهد:

• پوشیدن کفش پاشنه بلند
• صافی کف پا (در این حالت ضربه به پاها هنگام راه رفتن باعث کشیدگی عضلات و تاندون ها می شود).
• عضلات سفت یا عضلات پا
• داشتن خار پاشنه
• فعالیت های ورزشی قوی و شدید و انجام تمرینات غیر استاندارد
• ورزش جدیدی را شروع کنید و برای انجام تمام حرکات بیش از حد به خودتان فشار بیاورید
• پوشیدن کفش یا چکمه نامناسب مرتبط با فعالیت ورزشی.
• روی سطوح ناهموار ورزش کنید
• مصرف داروهایی به نام گلوکوکورتیکوئیدها یا آنتی بیوتیک هایی به نام فلوروکینولون ها
• بیماری های مزمن مانند آرتریت روماتوئید، اریسیپل، نقرس یا دیابت.

چگونه آسیب و پارگی تاندون آشیل را تشخیص دهیم؟

پزشکان گاهی آسیب تاندون آشیل را با پیچ خوردگی مچ پا اشتباه می گیرند. برای تشخیص دقیق، پزشک باید علاوه بر معاینه فیزیکی، راه رفتن یا دویدن شما را تماشا کند تا مشکلات را بررسی کند. گاهی پزشکان از روش های زیر برای تشخیص پارگی استفاده می کنند:

1- تست فشار

تست استرس با زانو زدن روی صندلی یا صندلی یا دراز کشیدن روی شکم انجام می شود. پزشک به آرامی عضلات ساق پای سالم شما را منقبض می کند. این تاندون ها را کشیده و پاهای شما را در حرکت نگه می دارد. سپس همین کار را با پای آسیب دیده خود انجام می دهد. اگر تاندون آشیل شما پاره شود، پای شما حرکت نمی کند. این به این دلیل است که عضلات ساق پا به مچ دست نمی چسبند.

2- تست دامنه حرکت

پزشک شما می‌تواند دامنه حرکتی شما را آزمایش کند تا ببیند آیا می‌توانید مچ پای خود را همانطور که باید حرکت دهید یا خیر.

3- تصویربرداری از پا

علاوه بر آزمایش‌هایی که در بالا ذکر شد، پزشک ممکن است آزمایش‌های تصویربرداری مانند اشعه ایکس یا MRI را انجام دهد. این آزمایش ها می توانند به شما نشان دهند که چه نوع آسیبی دارید و به پزشک کمک می کند تا بهترین درمان را برای شما انتخاب کند.

درمان تاندون آشیل

آسیب های کوچک تا متوسط ​​تاندون آشیل معمولاً خود به خود بهبود می یابند. اما گاهی آسیب بسیار شدید و گسترده است و نیاز به درمان خاصی دارد.

درمان با روش های محافظه کارانه

خوشبختانه اگر آسیب تاندون آشیل جزئی باشد، بدون جراحی قابل ترمیم است. در این صورت برای تسریع روند بازیابی باید مراحل زیر را انجام دهید.

• به پاهای خود استراحت دهید. تا جایی که امکان دارد از استرس و استرس او خودداری کنید. ممکن است به عصا نیاز داشته باشید.
• پا را ببندید. برای کاهش تورم از یک بانداژ مناسب در اطراف ساق پا و مچ پا استفاده کنید.
• پاهای خود را بالا بیاورید. هنگامی که نشسته اید یا دراز کشیده اید، آن را روی بالش قرار دهید.
• داروهای ضد التهابی مصرف کنید. داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDS) مانند ایبوپروفن و ناپروکسن می توانند به کاهش درد و تورم کمک کنند.
• از کفش های طبی توصیه شده توسط پزشک استفاده کنید.
• تمرینات کششی و کششی را طبق توصیه پزشک یا فیزیوتراپ انجام دهید.

درمان جراحی پارگی تاندون آشیل

اگر تاندون آشیل شما کاملاً پاره شده باشد، پزشک احتمالاً جراحی را توصیه می کند. هر چه جوانتر و فعال تر باشید، جراحی برای شما بهتر است. شما باید ظرف 4 هفته پس از آسیب جراحی خود را انجام دهید. جراح یک برش کوچک در پشت مچ پا ایجاد می کند و تاندون آشیل را به هم می دوزد. بین 80 تا 90 درصد از این جراحی ها موفقیت آمیز است.

درمان با فیزیوتراپی و تمرینات توانبخشی

علاوه بر جراحی، فیزیوتراپی های متعدد و همچنین تمرینات کششی و توانبخشی به بهبود و درمان پارگی تاندون آشیل کمک می کند. همچنین ممکن است به شوک درمانی نیاز داشته باشید. ممکن است لازم باشد پای خود را در گچ قرار دهید یا کفش مخصوص بپوشید تا فشار از روی تاندون برداشته شود و از حرکت آن جلوگیری شود.

پیشگیری از آسیب های تاندون آشیل

اگر پای شما آسیب دیده باشد، بهبودی طول می کشد و ممکن است آسیب ببینید. بهتر است مراقب باشید و با استفاده از روش های زیر از آسیب یا پارگی در این ناحیه جلوگیری کنید.

• تقویت عضلات ساق پا.
• سعی کنید از تپه بدوید.
• کفش مناسب و معمولی بپوشید.
• در صورت احساس درد یا سفتی در پشت پا یا پاشنه، ورزش را متوقف کنید.

سخن پایانی

آسیب و پارگی تاندون آشیل یک اتفاق مکرر در ورزش یا حتی سایر فعالیت های پویا است. در مرحله اول پزشک یا متخصص باید نوع آسیب را تشخیص دهد. سپس درمان بر اساس نوع پارگی قابل انجام است.

در این مقاله پارگی تاندون آشیل ، علائم و درمان آن به طور کامل علائم ، تشخیص ، درمان و انواع پارگی تاندون آشیل را توضیح داده ایم. اگر در این ناحیه احساس درد و سردرگمی می کنید ، مقاله فوق را با دقت بخوانید.