کودکان و جملات خوشایند و ناخوشایند برای آنان
وقتی کودک عصبانی است، خندیدن به او احساس بدی در او ایجاد می کند. شما به عنوان والدین یک کودک مسئولیت دارید که از او حمایت کنید و به او آسیب نرسانید. اگر قصد این کار را ندارید، از ناراحتی فرزندتان خوشحال نباشید.
جملات خوشایند برای کودکان
1- خـودت تـصـمـیم بگیر:: کودک و دوستش در اتاق بازی می کنند. سر و صدای آنها شما را آزار می دهد، بهتر است بگویید: “بچه ها، تصمیم بگیرید که یا آرام بازی کنید یا از اتاق خارج شوید.” اگر بعد از 5 دقیقه سر و صدا ادامه پیدا کرد، بگویید: “می بینم که تصمیم گرفتی اتاق را ترک کنی.” تا شما را از ایفای نقش های منفی نجات دهند زیرا می دانند تصمیمشان به این نتیجه منجر شده است. به این ترتیب کودک مسئول اعمال خود است.
2- من تو را دوست دارم، ولی این کار تو را نمیپسندم: اما از اعمال شما خوشم نمی آید: اگر می خواهید کلمات را به کودک بیاموزید، کارهای خوب و بد را برای کودک توضیح دهید. بیایید به او بیاموزیم که ما کارهای خوب و بد داریم نه فرزندان خوب و بد. هدف از وضع قوانین، آموزش رفتار به کودکان است نه تنبیه آنها. با وجود اینکه به رفتار بد او اعتراض می کنید، باز هم از دوست داشتن او دست برنمی دارید.
۳– از تو میخواهم مشکل مرا حل کنی:اگر کودک کاری انجام داد که باعث رنجش شما شد، به او بگویید که مشکل دارید. به عنوان مثال به او بگویید: «صدای بلند تلویزیون باعث سردرد من می شود» و از او بخواهید که در حل مشکل به شما کمک کند. در این صورت، کسی که دشمن شما محسوب نمی شود، موظف است کاری که شما را دچار مشکل می کند، انجام ندهد. اگر او به رضایت شما اهمیت می دهد، رفتار بد را متوقف می کند.
۴– احساس تو را درک میکنم:وقتی کودک عصبانی است از جملاتی استفاده می کند تا دیگران را متوجه احساسات خود کند. مثلاً می گوید: «از تو متنفرم» یا «تو خیلی بدی». این تنها جملاتی است که ذهن او را پر می کند. می توانید به او کمک کنید تا از جمله صحیح استفاده کند.
۵ -آیا دوستت چیزی گفته که واقعیت ندارد و تو عصبانی شده ای؟:” افراد مختلف نیازهای متفاوتی دارند. اغلب کودکان به والدین اعتراض می کنند و می گویند: «عدالت را رعایت کنید و صادق باشید» و این عبارات زمانی بیان می شود که کودک ابزار خاصی را برای آن بخواهد; فقط به این دلیل که برای برادرش ساخته شده است. ما باید به کودکان بیاموزیم که «عدالت و انصاف این است که هرکس به آنچه نیاز دارد برسد، اگر شما به عینک نیاز دارید و خواهرتان به کفش نیاز دارد، هر کدام شما آنچه را که نیاز دارید می خرید و این اجرای عدالت است». به نظر من وقتی خواهرت عفونت گوش داره و آنتی بیوتیک میخوره نباید آنتی بیوتیک بخوری!
جملات ناخوشایند برای کودکان
۱-مناسب سن خودت رفتار کن!گاهی اوقات والدین از رفتار کودک انتقاد می کنند زیرا این رفتار می تواند بر بزرگسالان تأثیر منفی بگذارد. رفتار کودک نشان دهنده احساسات اوست و والدین باید احساسات کودک را درک کنند. گریه یک کودک 6 ساله به دلیل اینکه نمی داند چه می خواهد، یا یک کودک 4 ساله که گریه می کند به دلیل اینکه روی صندلی ماشین است، هر دو صحیح است. امیدواریم رفتار آنها باعث ناراحتی ما نشود. اما به فرزندتان نگویید «سنت را درست کن»، به او بگویید «تو خیلی عصبانی هستی» یا «می دانم که وقتی چنین چیزی برایت اتفاق می افتد خیلی ناراحت می شوی». این جملات باعث آرامش کودک می شود. .
۲– شوخی کردم:اگرچه شرایط به نظر خوشایند است، پرتاب دست کودک واقعاً بد است. وقتی کودک عصبانی است، تصویر او بدتر می شود. شما به عنوان والدین یک کودک وظیفه دارید از او حمایت کنید نه اینکه او را آزار دهید. اگر قصد این کار را ندارید، اگر کودک خوشحال نباشد، خوشحال نخواهید شد.
۳– چـرا مـثـل … نـیستی؟با مقایسه کودکان احساس میکنند در موقعیت پایینتری قرار میگیرند، که راه خوبی برای به کار انداختن آنها نیست. اگر کودکی احساس حقارت کند، عقل خود را از دست می دهد و دیگر کار نمی کند. کودکان باید تشویق شوند تا نقاط قوت و ضعف خود را بپذیرند و رفتار خود را اصلاح کنند.
۴– ندو و گرنه میافتی!با وجود تمام مراقبت های شما برای محافظت از کودک، این نوع اظهارات کودک را پایین می آورد زیرا این تصور را ایجاد می کنید که منتظر سقوط او هستید و این برای کودکی که سعی در مستقل شدن دارد بسیار مضر است. در این موارد بهتر است بگویید: \”قبل از دویدن چک کنید که بند کفشتان محکم باشد\”. در این مورد، شما در مورد شکل کفش صحبت می کنید، نه در مورد ناتوانی کودک.
۵– چی بهت گفتم؟چرا سوالی می پرسی که جوابش را از قبل می دانی؟ انتظار دارید کودک چه جوابی بدهد؟ وقتی می پرسی: لباست را کجا انداختی؟ لبخند شیطنت آمیزی می زند و می گذرد. اگر از رفتار او ناراحت شدید، بگویید: «ببخشید باید تکرار کنم که برای سومین بار لباس هایتان را به چوب لباسی آویزان می کنید».
۶– به تو قول میدهم که …:نباید به فرزندان وعده داد و از آنها گرفت. رابطه ما با کودکان باید بر اساس اعتماد و اطمینان باشد.
وقتی پدر یا مادر باید قولی بدهند که پشتیبان گفتههایشان باشد، به این معناست که آنها اعتراف میکنند که «عدم شکسته» آنها نامعتبر و غیرقابل اعتماد است. وعده ها باعث می شود کودکان انتظارات غیر واقعی داشته باشند. وقتی به کودکی قول میدهند که او را به باغوحش ببرند، او این قول را به عنوان یک وعده میپذیرد و فکر میکند طبق این وعده در روز موعود باران نخواهد بارید، نه ماشین خراب میشود و نه خودش. مریض شدن.
از طرفی نباید به کودکان قول داد که در آینده رفتار خوبی خواهند داشت و رفتار بد خود را اصلاح خواهند کرد. وقتی کودک قولی ناخواسته می دهد، قولی که متعلق به او نیست، در واقع در حال نوشتن چک به بانکی است که اصلاً حسابی ندارد. ما نمی توانیم از این نوع فریب چشم پوشی کنیم.
۷– آخر چند بار باید یک چیز را تکرار کنم؟ والدینی که استعداد ذاتی در به کار بردن الفاظ تند و کنایه آمیز دارند، خطر و تهدیدی جدی برای سلامت روان کودک محسوب می شود. این پدر و مادر ساحر کلمات هستند و گفتن این کلمات مانع از برقراری ارتباط خوب و جلوگیری از رابطه خوب بین والدین و فرزندان می شود. \”چند بار باید تکرار کنم؟ کر نیستی که؟ پس به من گوش بده؟…
این والدین ممکن است ندانند که طعنه و کنایه جملاتی متقابل هستند. این پدر یا مادر نمیدانند که با این سخنان آزاردهنده کودک را تحریک میکند و ذهن او را پر از نقشههای خیالی انتقام میکند و در نتیجه راه ارتباطی بین او و کودک را مسدود میکند.